الگوریتم لینکدین چگونه کار می‌کند؟

تولید محتوا در لینکدین از جمله ماجراهای جالبی است که به شکلی، سَبک حضور حرفه‌ای ما را در این شبکه اجتماعی به تصویر می‌کشد؛ اما ما در این ماجرا تنها نیستیم. چون الگوریتم لینکدین با یک ذره‌بین و چندین و چند پرونده که نشان دهنده ردپای فعالیت ما در لینکدین هستند جایی درست در کنارمان ایستاده است.

اگر طبق خط‌کشی‌های این الگوریتم رفتار کنیم، او به ما کمک می‌کند تا پست‌هایمان بیشتر دیده شوند؛ ولی امان از روزی که تصمیم بگیریم با بی‌توجهی از خط‌های این الگوریتم عبور کنیم. آن زمان است که با برخورد جدی این الگوریتم روبه‌رو می‌شویم و محتوایمان بر باد فنا می‌رود.

در این قسمت از دیجیتالینگ به سراغ «الگوریتم لینکدین» می‌رویم، آن را بیشتر می‌شناسیم و روش‌های همکاری با آن را یاد می‌گیریم. اگر پست‌هایتان در لینکدین اسپم می‌شوند یا آن‌طور که باید بازدید نمی‌خورند تا پایان این ماجرا با ما همراه باشید.

پادکست این محتوای متنی در باکس کوچک زیر به انتظار گوش‌های شنوای شما نشسته است. اگر دوست دارید می‌توانید به جای خواندن این گفتار، آن را بشنوید.

نگاهی سر راست به چیستی و چرایی الگوریتم لینکدین

در «ویکی پدیا» واژه «الگوریتم» را این‌گونه تعریف کرده‌اند: «الگوریتم، تعدادی دستورالعمل برنامه‌ریزی شده است که به دنبال اجرای آنها یک مشکل یا مسئله برطرف می‌گردد.» حالا این پرسش پیش می‌آید که الگوریتم‌های گوناگون شبکه‌های اجتماعی دقیقا کدام مشکل ما را حل می‌کنند؟

در پاسخ باید بگوییم که این الگوریتم‌ها به ما به عنوان کاربر این شبکه‌های اجتماعی، کمک می‌کنند تا راحت‌تر به محتوای مورد علاقه‌مان دست پیدا کنیم. این مسئله با توجه به حجم سرسام‌آور پست‌هایی که به صورت روزانه و در زمینه‌های گوناگون در این شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شوند کاملا راه‌گشا است.

تا اینجای کار از نگاه یک کاربر به الگوریتم‌ها نگاه کردیم، اما ما دیجیتال مارکتر هستیم. با این حساب، سر درآوردن از الگوریتم‌های لینکدین به چه کارمان می‌آیند؟

در پاسخ باید بگویم که وقتی من در حال تولید و انتشار محتوا در لینکدین هستم می‌خواهم محتوایم را به تعداد زیادی از کاربران مرتبط و فعال در زمینه محتوایم نشان دهم تا از این راه، تعامل بیشتری با آنها داشته باشم و دیده شوم. به همین دلیل باید قبل از تولید محتوا به سراغ الگوریتم لینکدین بروم و پس از شناخت آن، آستین‌هایم را برای تولید محتوا بالا بزنم.

الگوریتم لینکدین چگونه کار می‌کند؟

هر چیزی که از اینجا به بعد می‌خوانید، ترکیبی از تجربه‌ها و مطالعه‌های من در زمینه الگوریتم لینکدین است که دوست داشتم آنها را با شما به اشتراک بگذارم. برای درک بهتر این ماجرا تصور کنید که ما یک محتوا آماده کرده و آن را منتشر کرده‌ایم. از اینجا به بعد ما با الگوریتم لینکدین و مراحل آن سر و کار داریم. اما آن مرحله‌ها چه هستند؟

فیلتر کردن؛ اولین گام لینکدین به سوی دستچین بهترین‌ها برای حرفه‌ای‌ها

در این مرحله، الگوریتم لینکدین، محتوای ما را بررسی می‌کند و آن را در سه دسته «اسپم»، «کم کیفیت» و «عالی» جای می‌دهد. اما این دسته‌‌بندی‌ها را بر چه اساسی پیش می‌برد؟ بیایید نگاهی به آنها بیندازیم:

محتوای اسپم؛ شما کارت قرمز گرفتید!

اسپم شدن محتوایی که هنوز یک دقیقه هم از انتشار آن نگذشته، بسیار ناراحت کننده است. بنابراین، باید بدانیم که خط‌کشی‌های لینکدین برای تشخیص محتواها به عنوان اسپم چیست تا بتوانیم از تکرار این ماجرا جلوگیری کنیم.

1. درج لینک‌های فراوان در پست

لینکدین هم یک شبکه اجتماعی است و هیچ‌کدام از شبکه‌های اجتماعی، دوست ندارند که مخاطبانشان آنها را به مقصد سایت یا شبکه اجتماعی دیگری ترک کنند. بنابراین، اگر در پست شما لینک‌های خارجی بسیار زیادی وجود داشته باشند، در کسری از ثانیه، برچسب اسپم خواهید خورد. این مورد را در نظر بگیرید درج یک یا دو لینک در پست هیچ ایرادی ندارد و اسپم محسوب نمی‌شود اما ممکن است در بیشتر دیده شدن پست تاثیر بگذارد.

2. تگ کردن تعداد زیادی از کاربران

تصور کنید که من یک پست گذاشته‌ام و 50 نفر را تگ کرده‌ام که البته بخش قابل توجهی از افراد تگ شده ارتباط مستقیمی با موضوع محتوا ندارند؛ چرا باید این کار را انجام دهم؟ آیا این ماجرا دلیلی به جز تلاشی مصنوعی برای بیشتر دیده شدن دارد؟

3. ارسال پست‌ها به صورت رگباری

تصور کنید که ما چندین و چند پست معرکه داریم و دلمان می‌خواهد همه آنها را در لینکدین منتشر کنیم. اگر در زمان‌بندی انتشار این پست‌ها عجولانه رفتار کنیم – مثلا هر سه ساعت یک بار پستی را روانه لینکدین گردانیم و این کار را مکرر انجام دهیم – از نظر الگوریتم لینکدین در حال انجام یک کار اسپم هستیم.

4. ارسال محتواهای نامناسب

اگر متن، عکس و حتی ویدیویی که برای محتوایمان انتخاب کرده‌ایم دارای مفهومی غیر اخلاقی، خشونت‌بار و از این دست چیزها باشد، بی‌بروبرگرد اسپم می‌شویم.

اگر محتوایی اسپم شناخته شود آن را به تیم «TNS» می‌سپارند و دیگر هرگز آن پست برای کاربران شما به نمایش در نخواهد آمد.

لینکدین و ماجرای تمیز دادن محتوای کم کیفیت از عالی

مرز باریکی میان محتوای کم کیفیت و محتوای عالی وجود دارد. یعنی هنوز داده مشخصی منتشر نشده است که به ما نشان دهد لینکدین دقیقا روی چه حسابی کیفیت محتواها را از هم تمیز می‌دهد ولی می‌توان حدس‌هایی زد؛ مثلا:

• شیوه برخورد با هشتگ‌ها

وقتی در محتوایم از هشتگ‌های مرتبط به پستم استفاده می‌کنم محتوای من در دسته با کیفیت قرار می‌گیرد و وقتی که تنها با هدف دیده شدن، پستم را به تیربار هشتگ‌های بی‌ربط می‌بندم با دستان مبارک خودم محتوایم را در دسته بی‌کیفیت می‌گُنجانم.

• قطار کردن واژه‌ها پشت سر هم

گاهی پیش می‌آید که ما به هنگام نوشتن محتوا، یکریز می‌نویسیم و محض رضای خدا نه یک اینتر می‌زنیم نه عکسی را در آن پست قرار داده‌ایم تا کاربر بینوایمان نفسی چاق کند.

لینکدین چنین محتواهایی را هم در دسته بی‌کیفیت یا کم کیفیت قرار می‌دهد. چون با بی‌توجهی به ایجاد یک ساختار محتوایی درست، کاربر را اذیت می‌کنند. این دقیقا همان چیزی است که در دوره لینکدین مارکتینگ درباره‌اش توضیح‌های بسیاری دادیم.

حتی اگر محتوای شما به عنوان یک پست کم کیفیت تشخیص داده شود باز هم این شانس وجود دارد که در معرض دید کاربرانتان قرار بگیرد. پس خیلی به دلتان بد راه ندهید و امید داشته باشید.

تست مخاطب؛ دومین خوان الگوریتم لینکدین برای محک زدن پست‌ها

حالا فرض را بر این می‌گذاریم که محتوای ما دارای ساختار درست و هشتگ‌های مرتبط است. از این به بعد، محتوای ما پا را یک گام جلوتر می‌برد و وارد «تست مخاطب» می‌شود.

با این کار، محتوای شما برای تعدادی از کانکشن‌های سطح یکتان نشان داده می‌شود.

نباید انتظار داشته باشید که پست شما در این گام به تمام مثلا 20 هزار کانکشنی که دارید نشان داده شود.

چون محتوایتان هنوز در مرحله راستی آزمایی است. در واقع، لینکدین مطمئن نیست که محتوایتان آن‌قدر با کیفیت است که آن را به همه کانکشن‌هایتان نشان دهد.

در این ماجرا، الگوریتم لینکدین تنها نیست. چون در الگوریتم اینستاگرام هم شاهد این ماجرا هستیم و پست‌ها تنها پس از تست اولیه و بررسی تعامل کاربران با آن محتوا در معرض نمایش دیگران قرار می‌گیرند.

الگوریتم لینکدین در طول تست مخاطب، رفتار کاربران را ارزیابی می‌کند؛ مثلا می‌بیند که چند نفر آن را به اشتراک گذاشته‌‌اند، آن را لایک کرده یا برایش کامنت نوشتند.

حتی بررسی می‌کند که چند نفر این پست را ریپورت کرده‌اند، آن را به عنوان اسپم یا محتوای به دردنخور در نظر گرفته‌اند یا حتی آن را مخفی (Hide) کرده‌اند تا دیگر با آن محتوا روبه‌رو نشوند.

البته لینکدین فقط به این تعداد از کاربران اکتفا نمی‌کند و شاید تصمیم بگیرد که محتوای شما را به کانکشن‌های سطح دو یا سه شما هم نشان دهد و واکنش آنها را هم بررسی کند.

اگر در مورد سطح کانکشن‌ها در لینکدین سوالی دارید یا می‌خواهید یک بار برای همیشه سر از کار سطح کانکشن‌ها در لینکدین دربیاورید، پیشنهاد می‌کنم که مقاله «انواع سطح کانکشن‌ها در لینکدین» را مطالعه کنید.

وقتی پای تیم TNS به میدان محتوای ما باز می‌شود!

اگر الگوریتم لینکدین از مشاهده نتیجه واکنش کاربران به پست شما خوشش نیاید، محتوایتان را به تیم «TNS» گزارش می‌دهد و می‌گوید که قضاوتش در مورد شفافیت و کیفیت این محتوا اشتباه بوده است. چون به نظر کاربران این محتوا خوب نیست و آنها دوستش ندارند.

به این ترتیب، محتوای کم کیفیت شما بسته به عمق واکنشی که کاربران به آن نشان داده‌اند یا به هیچ‌کس نشان داده نمی‌شود یا فقط برای عده خاصی به نمایش در می‌آید. تجربه به من ثابت کرد که شاید محتواهای بعدی شما هم دچار همین سرنوشت شوند.

البته طبیعی هم هست. چون این داده‌ها ذخیره می‌شوند و مثلا اگر هر سه پستی که تا به الان منتشر کرده‌اید، اسپم شده باشند به احتمال بسیار زیاد، محتوای چهارم شما هم اسپم خواهد شد. برای تغییر این روند باید با تولید محتوای خوب و احترام گذاشتن به الگوریتم لینکدین، خودتان به این شبکه اجتماعی، ثابت کنید.

چه کنیم تا محتوایمان در لینکدین بدون دردسر دیده شود؟

هر کدام از ما برای تولید محتوایمان زحمت می‌کشیم و انتظار داریم که دست‌کم یک بار توسط کانکشن‌هایمان خوانده شوند.

اولین توصیه‌ای که می‌توانم در این زمینه به شما بکنم، مطالعه مقاله «لینکدین چیست؟» است. بعد از خواندن این مقاله و آشنا‌تر شدن با حال و هوای لینکدین، دست به تولید محتوا در این زمینه بزنید. وقتی در حال خواندن آن مقاله هستید درمی‌یابید که کاربران لینکدین، از محتواهای سرگرم کننده، توهین‌آمیز یا آزار دهنده خوششان نمی‌آید.

در واقع، کلید پیروزی در لینکدین، توجه به این موضوع است که ما می‌خواهیم چه چیزی را برای چه کسی بنویسیم. باید از همان ابتدا و قبل از نوشتن محتوا، در مورد افرادی که قرار است آن را مطالعه کنند حسابی فکر کنیم و با توجه به نیاز آن افراد مرتبط، دست به تولید محتوا بزنیم. به این ترتیب، محتوایمان با واکنش‌های بسیار بهتری روبه‌رو می‌شود.

شاید بد نباشد از خودمان بپرسیم که اصلا کانکشن‌های ما به چنین محتوایی علاقه دارند؟ فکر کردن در این زمینه به ما کمک می‌کند تا هدف‌گذاری بهینه‌تری برای تولید و بازاریابی محتوایی در لینکدین داشته باشیم.

چه فاکتورهایی روی الگوریتم لینکدین تاثیر می‌گذارند؟

مواردی که آنها را در ادامه می‌خوانید، چیزهایی هستند که به صورت تجربی به آنها رسیده‌ام. بیایید نگاهی به آنها بیندازیم:

• در چه ساعت‌هایی از شبانه‌روز و چه زمانی از روزهای هفته پست می‌گذارید؟

این مهم است که ما چه زمانی پست خودمان را منتشر می‌کنیم. برای رسیدن به بهترین زمان انتشار پست باید بخشی از آن را به پای تست کردن این ماجرا بگذارید و برای بخشی دیگر مطالعه و تحقیق کنید.

• محتوای شما در چه فرمتی تهیه می‌شود؟

می‌توان یک محتوا را در فرمت‌های گوناگونی منتشر کرد؛ از متن و عکس بگیر تا ویدیو و اینفوگرافیک، همه و همه نمونه‌هایی از فرمت‌های محتوایی هستند؛ اما پرسش اصلی این است که بهترین فرمت محتوایی برای ما و کانکشن‌هایمان چیست؟

این مورد هم باید با کمک بررسی و به دست آوردن تجربه در انتشار پست‌های گوناگون به نتیجه‌ای ویژه شما برسد. در واقع، نمی‌توان گفت که حتما با به کار بردن فلان فرمت محتوا موفق می‌شوید و پستتان در لینکدین غوغایی به پا می‌کند!

• آیا محتوایتان کاربر را به تعامل فرا می‌خواند؟

اگر شما محتوایی دست‌اول را در فرمتی مناسب و زمانی درست منتشر کنید اما کانکشن‌هایتان با آن تعامل کمی برقرار کنند، پستتان آن‌طور که باید دیده نمی‌شود.

خلاصه‌ای از آنچه با هم در الگوریتم لینکدین گفتیم:

• الگوریتم لینکدین، نوعی دستیار نامرئی برای کاربران است که مرتبط‌ترین و با کیفیت‌ترین پست‌ها را برای آنها دست‌چین می‌کند.
• سر در آوردن از الگوریتم لینکدین به مارکترها کمک می‌کند تا بازدید بیشتری برای پست‌ها و به دنبال آن تعامل بیشتری با کاربران مرتبط برقرار کنند.
• «فیلتر کردن»، «تست مخاطب» و «واسپاری کار به گروهTNS » سه گام اصلی الگوریتم لینکدین برای سر و سامان دادن و کشف بهترین محتواها برای کاربرانش است.
• انجام کارهایی مانند «لینک‌های فراوان به خارج از لینکدین»، «تگ کردن تعداد زیادی از کاربران» و «انتشار پشت سر هم پست‌ها» می‌تواند به راحتی پست شما را در لینکدین اسپم کند.
• لینکدین با بررسی مواردی مانند «شیوه استفاده شما از هشتگ‌ها» و «اهمیت به ساختار محتوا» میان محتواهای کم کیفیت و عالی خط می‌کشد.
• اگر محتواها بتوانند از «تست مخاطب» سربلند بیرون بیایند در معرض دید افراد زیادی قرار می‌گیرند. در غیر این‌صورت یا اسپم می‌شوند یا اینکه به کاربران محدودی نمایش داده می‌شوند.
• سه فاکتور «زمان انتشار پست»، «ترکیب فرمت‌های محتوا» و «تلاش برای افزایش تعامل کاربران مرتبط با پست‌هایتان» به شما کمک می‌کنند تا محتوایی پر بازدید در لینکدین داشته باشید.

نظر شما چیست؟

شما از چه راهکاری برای بیشتر دیده شدن پست‌هایتان در لینکدین استفاده می‌کنید؟

لطفا نظرتان را در بخش گپ و گفت دیجیتالینگ با ما در میان بگذارید.