شبکه‌سازی در لینکدین و انواع سطح کانکشن به زبانی ساده

آدم‌ها ذاتا شبکه‌ساز هستند. ما در طول روزهای زندگی‌مان شبکه‌ای گسترده از ارتباطات انسانی را به وجود می‌آوریم. جدا از شبکه‌سازی سنتی که با خانواده آغاز می‌شود ما در سطح جامعه هم مشغول ساخت پایه‌های ارتباط خودمان با دیگران هستیم؛ مثلا با کسی دوست می‌شویم و سپس با دوستان دوستانمان هم آشنا شده و حتی با آنها کار می‌کنیم.

جالب اینجا است که ماجرای شبکه‌سازی ما به فضای آنلاین هم کشیده شده است. در این قسمت از دیجیتالینگ به سراغ یکی از همین آشنایی‌های زنجیره‌ای در شبکه اجتماعی لینکدین می‌رویم و با زیروبم سطح کانکشن در لینکدین آشناتر می‌شویم. اگر به دنبال حضور حرفه‌ای‌تر در لینکدین می‌گردید این مقاله را از دست ندهید.

هر کسی با یک چیز خاص، بیشتر کنار می‌آید. اگر به جای متن‌ها با صداها راحت‌تر هستید می‌توانید پادکست این گفتار را از اینجا بشنوید.

منظور از سطح کانکشن در لینکدین چیست؟

وقتی با شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام سر و کار داشته باشیم به راحتی می‌توانیم برای ارتباط برقرار کردن با دیگران آنها را فالو کنیم. اگر آنها هم دوست داشته باشند، ما را فالو می‌کنند و این ارتباط دو طرفه شکل می‌گیرد. در مورد بقیه کسانی که آنها را فالو نمی‌کنیم هم اگر پیجشان «Public» باشد می‌توانیم پست‌هایشان را با جستجو در اکسپلور ببینیم.

اما ماجرای برقراری ارتباط در لینکدین، کمی متفاوت از دیگر شبکه‌های اجتماعی است. پیش از این درباره «چیستی لینکدین و متفاوت بودن آن با سایر شبکه‌های اجتماعی» صحبت کردیم که پیشنهاد می‌کنم مقاله آن را بخوانید.

در لینکدین، سه سطح اصلی کانکشن «First»، «Second» و «Third» وجود دارد. اما منظور از این سطح‌ها چیست؟ برایتان خواهم گفت.

آشنایی عمیق‌تر با سطح‌های سه‌گانه کانکشن در لینکدین

در سطح «First» من به یک نفر درخواست کانکشن می‌دهم و فرد مقابل، این درخواست را قبول می‌کند. با این کار، فردی که درخواست من را قبول کرده است در سطح یک کانکشن‌های من قرار می‌گیرد؛ یعنی من او را فالو کرده‌ام و او هم من را فالو کرده است. تا اینجای کار، تقریبا با سازوکاری مشابه شبکه‌های اجتماعی دیگر روبه‌رو هستیم.

ماجرای کانکشن‌های سطح دوم، کمی متفاوت است. اجازه بدهید این مورد را با یک مثال برایتان روشن کنم. تصور کنید من با فردی به نام «علی» کانکشن برقرار می‌کنم. با این کار، علی در سطح یک کانکشن‌های من قرار می‌گیرد. علی آقای ماجرای ما خودش با 200 نفر دیگر کانکشن دارد که تمام آن 200 نفر، می‌شوند کانکشن‌های سطح دوم من. به زبان ساده، یعنی دوستِ دوستِ من می‌شود، کانکشن «Second» من.

ماجرای کانکشن‌های «Third» هم در ادامه همین کانکشن‌های «Second» رخ می‌دهد. تصور کنید یکی از آن 200 نفری که با علی کانکشن سطح یک داشتند «نازنین» نام داشته باشد. این نازنین خانم با فرد دیگری به نام «الهام» کانکشن سطح یک دارد. اما کانکشن من و الهام خانم در سطح سوم قرار می‌گیرد و می‌شود «Third» کانکشن.

جالب این است که کانکشن‌های خانم الهام «third plus» یا «out of network» هستند و ارتباط من با آنها خیلی دور است. در واقع، اگر از بالا به کانکشن‌ها نگاه کنیم، شکل و شمایل یک هرم را به خود می‌گیرند.برای درک بیشتر موضوع تصویر زیر که مربوط به دوره جامع لینکدین مارکتینگ است را برای شما آوردیم.

در مثال ما فردی که با او کانکشن برقرار کردم 200 کانکشن سطح یک داشت. اگر این فرد 1000 کانکشن سطح یک داشته باشد و هر کدام از کانکشن‌‌های او دو یا چند هزار کانکشن داشته باشند به راحتی مثلا 10 هزار کانکشن سطح دو و 20 هزار کانکشن سطح سه دارید.

لینکدین کاربرانش را به سمت شبکه‌سازی هُل می‌دهد!

شاید این پرسش برایتان مطرح شود که اصلا ایجاد کانکشن‌ها چه فایده‌ای دارند و اصولا چرا لینکدین، لقمه را دور سر خودش چرخانده و از این روش استفاده کرده است؟ در پاسخ باید بگویم هدف لینکدین از ایجاد سطح‌های مختلف کانکشن راحت‌تر و سریع‌تر ارتباط برقرار کردن با دیگران و ایجاد کانکشن‌های کاری مرتبط است.

مرتبط بودن کانکشن‌ها بخش طلایی ایجاد کانکشن در لینکدین است. اجازه بدهید مثالی برایتان بزنم. تصور کنید من با «رضا» که در زمینه دیجیتال مارکتینگ فعالیت می‌کند و در شرکت همکار من است کانکشن سطح یک برقرار کرده‌ام. همین علی آقا قبلا در شرکت دیگری کار می‌کرده که با خانمی به نام «بنفشه» همکار بوده است. در این میان، من می‌توانم از طریق لینکدین با خانم بنفشه که در یک شرکت مرتبط به کار مشغول است ارتباط کاری مفید و سازنده‌ای را برقرار کنم.

در حقیقت، اگر این سطح‌ها وجود نداشتند خیلی سخت می‌توانستیم آدم‌ها را پیدا کرده و با آنها ارتباط برقرار کنیم. چون فضای لینکدین مثل فضای اینستاگرام نیست و چیزی به نام «اکسپلور» در آن وجود ندارد تا بتوانیم به کمک آن محتواهای مختلف را ببینیم. البته از بسیاری جنبه‌ها نبود این بخش خیلی هم خوب است. چون ما را وادار می‌کند تا با آدم‌های مرتبط در زمینه کاری خودمان ارتباط برقرار کنیم.

این تمام ماجرای کانکشن‌های سطح اول تا سوم بود. از این به بعد وقتی در لینکدین فعالیت می‌کنید کاملا می‌دانید که ماجرای این «First»، «Second» و «Third» از چه قرار است.

تاثیر نامحسوس کانکشن‌های سطح دو و سه روی بخش «Home»

وقتی در بخش «Home» لینکدینمان هستیم گاهی محتواهایی را می‌بینیم که اصلا کانکشنی با آنها نداریم. در واقع، این محتواها به همان کانکشن‌های دوم و سوم برمی‌گردند. این ماجرا در نتیجه تلاش لینکدین برای ایجاد ارتباط و شبکه‌سازی با کاربران مختلف و در زمینه کاری‌مان رخ می‌دهد.

اجازه بدهید مثالی برایتان بزنم. تصور کنید من پست‌های علی را دنبال می‌کنم. در این میان، متوجه می‌شوم که علی، یکی از پست‌های نازنین را لایک کرده است. لینکدین با در نظر گرفتن علایق من از محتوا، این موضوع را به اطلاع من می‌رساند تا از این راه کنجکاوی‌ام را قلقلک دهد. او در بسیاری از موارد، موفق می‌شود و از این راه، کاربران را به سمت پست‌های یکدیگر و ایجاد کانکشن‌های جدید هدایت می‌کند.

ناگفته نماند که این موضوع ارتباط مستقیمی با الگوریتم لینکدین دارد. می‌توانید برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر از این ماجرا به مقاله «الگوریتم لینکدین چگونه کار می‌کند؟» سر بزنید.

خلاصه‌ای از آنچه با هم در سطح کانکشن در لینکدین گفتیم:

• کانکشن‌ها در لینکدین، چیزی شبیه به ماجرای «فالو کردن» در اینستاگرام هستند اما سازوکار متفاوتی را دنبال می‌کنند.
• در لینکدین، سه سطح اصلی کانکشن «First»، «Second» و «Third» وجود دارد.
• در کانکشن سطح یک، شما و یک نفر دیگر به طور مستقیم و بدون واسطه با هم در ارتباط هستید.
• تمام کانکشن‌های مستقیم فردی که او را دنبال کرده‌اید، کانکشن سطح دوم شما به شمار می‌روند.
• دوستِ دوستِ دوست شما در لینکدین، کانکشن سطح سوم شما به شمار می‌رود.
• لینکدین با ایجاد کانکشن می‌خواهد ارتباط‌هایی با کیفیت و مرتبط را میان انسان‌ها برقرار کند.

نظر شما چیست؟

آیا راهی برای افزایش احتمال پذیرش درخواست‌ها و عمق بخشیدن به سطح کانکشن‌ها سراغ دارید؟

لطفا نظر خود را در بخش گپ و گفت دیجیتالینگ برایمان بنویسید.